| Zarządzanie czasem | Porady dla rodziców |
Bądźmy odpowiedzialni !
Od jakiegoś czasu doświadczamy nowej rzeczywistości z powodu walki z niewidocznym przeciwnikiem – koronawirusem.
Aby ratować nasze zdrowie i życie został wprowadzony przez rząd stan epidemii.
Widzimy, jakiej tragedii doświadcza Europa. Obserwujemy, w jaki sposób wzrasta liczba osób, które codziennie umierają w krajach takich, jak Francja, Hiszpania, Włochy. Każdego dnia umierają setki osób, tysiące tracą swoich najbliższych. Dotyczy to nie tylko starszych, ale coraz częściej młodych ludzi. Warto się zastanowić, jaki błąd popełniły te kraje, że epidemia nie została powstrzymana, a wirus rozprzestrzenia się i każdego dnia zbiera coraz tragiczniejsze żniwo.
Liczba zakażonych wirusem SARS-CoV-2 w Polsce ciągle wzrasta!
Chcemy uchronić się przed koronawirusem, który zagraża życiu naszemu i naszych bliskich.
W związku z tym dla naszego i innych bezpieczeństwa często myjemy ręce, nie chodzimy do szkoły, pracy, nie przemieszczamy się, izolujemy, nie spotykamy się z rodziną, bliskimi, kolegami, koleżankami, przyjaciółmi, znajomymi, w sklepach zachowujemy odległość od siebie, na spacery wychodzimy tak by omijać innych ludzi. Dlatego nie chodzimy na mszę świętą, do barów, restauracji, kina, teatru, sklepów, na spotkania towarzyskie nad Wisłę, nie spotykamy się przed blokiem z kolegami i koleżankami, nie odwiedzamy babci i dziadka.
Zachowujemy się rozsądnie i sprawę traktujemy poważnie.
Niezwykle odpowiedzialne zachowania wszystkich Polaków, zarówno młodych, jak i starszych są tak naprawdę decyzjami ratującymi czyjeś życie.
Od tego, czy zdecydujesz zostać w domu, czy powstrzymasz się od spotkań z innymi zależy Twoje życie i Twoich bliskich.
Mamy czas kwarantanny czyli czasowego odosobnienia. Zapewne każdemu z nas trudno jest w niej funkcjonować, bo ogranicza naszą wolność, którą tak bardzo kochamy, ale jest ona konieczna, aby nie zagrażać sobie i innym. Jest to podstawowa zasada, którą warto zapamiętać, warto wziąć sobie głęboko do serca.
Wiemy, że to jest dla nas wszystkich, zarówno uczniów, rodziców, nauczycieli, pracowników szkoły, naszych rodzin, bliskich bardzo trudny i ciężki czas, ale z drugiej strony dzięki tej dyscyplinie, dzięki temu, że nie wychodzimy na ulice i stosujemy się do wprowadzonych ograniczeń, możemy uratować komuś życie.
Jak powiedział Minister Zdrowia: „Możemy spowodować, że będzie respirator dla osoby starszej, że będzie miejsce w szpitalu dla chorego i że zdążą wszystkie służby, lekarze, pielęgniarki, ratownicy, diagności leczyć pacjentów i nie być sami zarażeni”.
W Chinach epidemia koronawirusa została opanowana, bo ludzie nie przemieszczali się, nie spotykali się, zachowywali się odpowiedzialnie, w sposób bardzo zdyscyplinowany.
W Europie ludzie czasami lekceważyli zasady, dlatego nie można zatrzymać epidemii.
We Włoszech nosicielami wirusa stała się właśnie młodzież, bo spotykała się w klubach, a po ich zamknięciu - prywatnie.
Obecna sytuacja w Polsce związana z epidemią koronawirusa to "egzamin z odpowiedzialności, który wszyscy przeżywamy". Jeżeli zależy nam na tym, aby nie stracić życia swojego i bliskich, wrócić do swoich aktywności, móc chodzić do kina, na siłownię, na spotkania ze znajomymi nad Wisłę musimy zrobić wszystko co w naszej mocy, aby zatrzymać koronawirusa.
Od nas samych zależy, od Ciebie i ode mnie to, czy wirus nie będzie się rozprzestrzeniał. Dlatego tak ważne jest dla nas wszystkich, abyśmy się izolowali, nie spotykali z innymi.
Nie możemy sobie „poluzować” i myśleć „mnie to nie dotyczy”. Takie myślenie to pułapka, jest niebezpieczne. Wirus jest tam, gdzie się go nie spodziewasz. Jeżeli będzie dominowało myślenie, że mogę sobie trochę „naciągnąć” obowiązujące zasady – możemy wszyscy doświadczać tego, co spotkało Włochy, Hiszpanię czy Francję. Z powodu luzu i nieprzestrzegania zasad straciło już życie wiele tysięcy ludzi – matki osierociły dzieci, rodzice utracili swoich synów i córki. To się naprawdę dzieje tuż obol nas!
Kolejne dni, tygodnie, a może miesiące muszą być pełne społecznej dyscypliny i odpowiedzialnych zachowań: moich, Twoich, dorosłych, dzieci, wszystkich.
W ten sposób chronimy jedni drugich, tylko taka społeczna izolacja może pomóc w zatrzymaniu epidemii koronawirusa. Na pewno wyjdziemy z tego kryzysu, ale jak wysoka będzie jego cena? Ilu bliskich stracimy? W dużym stopniu odpowiedzi na te pytania zależą od nas samych.
Tylko dzięki świadomej rezygnacji z wolności dla ratowania życia, akceptacji obecnych ograniczeń, naszym odpowiedzialnym postawom, wytrwałości, cierpliwości za jakiś czas możemy z radością spotkać się „face to face” z innymi i szczęśliwie, wspólnie spędzić czas pójść do kina, pojechać na wakacje.
Koronawirus to największe wyzwanie od czasów II wojny światowej. Potraktujcie sprawę poważnie.
Nadszedł czas próby – wszyscy musimy być zdyscyplinowani, aby zatrzymać wirusa, aby ratować życie.
Życzę wszystkim zdrowia i wytrwałości.
Do zobaczenia😊
Pedagog Elżbieta Jankowska
