W dniu 26 września w naszej szkole odbyła się konferencja patriotyczno-kulturowa związana z „Kartami z kalendarza” 80. rocznicy wybuchu II wojny światowej. W konferencji wzięły udział klasy czwarte i klasy pierwsze, które zostały w tym dniu „włączone” w varsavianistyczny projekt edukacyjny Towarzystwa Przyjaciół Warszawy „Kursy wiedzy o Warszawie” ( CEVA).
Ideą konferencji było, aby pokazać nie tylko wrzesień 1939 i to, co się po nim działo w Warszawie, tylko szerszy kontekst, cały rok 1939, kiedy z jednej strony było pojawiające się zagrożenie wybuchem wojny, a z drugiej jeszcze wciąż takie „codzienne” życie ( zawody sportowe, wycieczki, ludzie wypoczywali nad Wisłą, kochali i liczyli na radość dnia następnego).
W trakcie spotkania dyrektor Marzena Cieślak wręczyła opiekunce kursów (Ewie Skrońc-Bielak) podziękowanie od RSM Praga z aktywną i twórczą działalność na rzecz lokalnej społeczności warszawskiej oraz przekazała zaangażowanym uczniom upominki przygotowane przez Zarząd Spółdzielni.
W trakcie konferencji został wygłoszony wykład rocznicowy, którego autorką była pani Monika Stempień, a także referat przygotowany przez ucznia klasy IV b – Sebastiana Gawędę. Wprowadzenie i podsumowanie konferencji zostało wykonane przez panią Ewę Bielak, a oprawę artystyczną przygotowało prowadzone przez nią koło teatralne.
Wkrótce pojawi się referat ucznia i wykład p. M. Stempień.
Antoni Słonimski "Alarm"
"UWAGA! Uwaga! Przeszedł!
Koma trzy!"
Ktoś biegnie po schodach.
Trzasnęły gdzieś drzwi.
Ze zgiełku i wrzawy
Dźwięk jeden wybucha rośnie,
Kołuje jękliwie,
Głos syren - w oktawy
Opada - i wznosi się jęk:
"Ogłaszam alarm dla miasta Warszawy!"
I cisza
Gdzieś z góry
Brzęczy, brzęczy, szumi i drży.
I pękł
Głucho w głąb
Raz, dwa, trzy,
Seria bomb.
To gdzieś dalej, nie ma obawy.
Pewnie Praga.
A teraz bliżej, jeszcze bliżej.
Tuż, tuż.
Krzyk jak strzęp krwawy.
I cisza, cisza, która się wzmaga.
"Uwaga! Uwaga!
Odwołuję alarm dla miasta Warszawy!"
Nie, tego alarmu nikt już nie odwoła.
Ten alarm trwa.
Wyjcie, syreny!
Bijcie, werble, płaczcie, dzwony kościołów!
Niech gra
Orkiestra marsza spod Wagram,
Spod Jeny.
Chwyćcie ten jęk, regimenty,
Bataliony - armaty i tanki,
niech buchnie,
Niech trwa
W płomieniu świętym "Marsylianki"!
Kiedy w południe ludzie wychodzą z kościoła
Kiedy po niebie wiatr obłoki gna,
Kiedy na Paryż ciemny spada sen,
Któż mi tak ciągle nasłuchiwać każe?
Któż to mnie budzi i woła?
Słyszę szum nocnych nalotów.
Płyną nad miastem. To nie samoloty.
Płyną zburzone kościoły,
Ogrody zmienione w cmentarze,
Ruiny, gruzy, zwaliska,
Ulice i domy znajome z dziecinnych lat,
Traugutta i Świętokrzyska,
Niecała i Nowy Świat.
I płynie miasto na skrzydłach sławy,
I spada kamieniem na serce. Do dna.
Ogłaszam alarm dla miasta Warszawy.
Niech trwa!
